wtorek, 2 kwietnia 2013

Dlaczego Bargłów Dworny & Kościelny?

Nasz piękny murowany kościół w stylu
neogotyckim wzniesiono ze składek
parafian za sumę 50 tys. rubli srebrnych.
Podlasie to teren szczególnych średniowiecznych nadań szlacheckich. Rycerze za zasługi w wojnach byli nagradzani przez Króla nadaniem własności ziemi, na której zakładali wsie – folwarki szlacheckie. To oni właśnie stanowili buńczuczną szlachtę polską, niezależną i awanturniczą... Osiadli zakładali rodziny, a majątek i ziemię dzielili pomiędzy synów, co doprowadziło z czasem do znacznego rozdrobnienia gospodarstw.

Doskonałym przykładem z naszych terenów jest istnienie na kartach historii:
Kamionki Crustowskich, Kamionki Dłużewskiego, Kamionki Niedźwiedzkiego oraz (jak dziś) Kamionki Nowej i Kamionki Starej.

Co do Bargłowa, to początkowo nie był to Bargłów ale Bargłowo, które uległo ogromnemu zniszczeniu w czasie Potopu Szwedzkiego, najdotkliwiej w roku 1656. Dodatkowych zniszczeń dokonało przechodzące wojsko polskie w 1662 roku, zabierając chłopom żywność, odzież i żelazne narzędzia. Wojny te oraz trzy następujące po sobie zarazy doszczętnie wyniszczyły ludność. 97,7% ziemi leżało odłogiem. Wieś praktycznie przestała istnieć, a jej odbudowa następowała powoli. Jeszcze w 1700 roku funkcję kościoła pełniła stodoła. Kolejne zniszczenia i zarazy przyniosła Wojna Północna. XVIII wiek przyniósł długie lata pokoju i w Bargłowie osiedlali się nowi chłopi. Wtedy też nastąpił podział na Bargłów Dworny i Kościelny. Swego czasu istniał również Bargłów Cerkiewny.

Bargłów Dworny był (i w zasadzie jest) wsią „folwarczną”. Podobnie jak Kościelny – wsią „rządową” z kościołem. W Bargłowie Kościelnym istniała też tzw. szkółka elementarna.

Na podstawie barglow.hg.pl
opracowała: Anita Karpińska